یکی از اساسیترین عناصر شهری جهت افزایش سطح رفاه اجتماعی مردم شهر، وجود خدمات شهری است. توزیع نامناسب خدمات باعث شکلگیری گروههای اجتماعی در شهرها شده و زمینهساز نابرابری-ها و بیعدالتی در شهرها گردیده به طوری که امروزه فضاهای شهری به عرصه تضادهای اجتماعی بدل شده است. رقابت بر سر دستیابی به امکانات و منافع بیشتر جداییگزینی اقتصادی –اجتماعی را جایگزین جداییگزینی های قومی و نژادی کرده است. بنابراین بحث نابرابری فضایی در شهرها و لزوم برقراری عدالت اجتماعی در دسترسی کلیه شهروندان از خدمات شهری عمومی یکی از مباحث جدی پیشروی برنامهریزان و مدیران شهری میباشد. این پژوهش با هدف بررسی الگوی توزیع خدمات مقطع راهنمایی در شهر میاندوآب با استفاده از متدها و تکنیکهای موجود در نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS پرداخته است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی میباشد. نتایج به دست آمده از روشهای شاخص موران و نزدیکترین همسایگی نشان دهندهی توزیع تصادفی و رندمی این خدمات در سطح شهر میباشد. طبق نتایج بدست آمده از روش تحلیل شبکه نیز میزان دسترسی به مدارس این مقطع در بعضی از مناطق شهری مناسب نبوده است و بسیاری از ساکنان این نواحی علی الخصوص نواحی حاشیهای شهر که به مرور زمان به شهر الحاق شدهاند، از دسترسی به خدمات آموزشی محروم هستند. و تمامی ساکنان این شهر بطور عادلانه به این خدمات دسترسی ندارند.
کلید واژگان :خدمات عمومی؛ عدالت اجتماعی؛ سیستم اطلاعات جغرافیایی؛ میاندوآب
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک