امروزه سياست كاهش جمعيت كيفري زندانيان يكي از اولويتهاي كشورهاي مختلف دنيا از جمله ايران
است. بر اين اساس، پژوهش حاضر با رويكرد اميك و تفسيري و بهره گيري از روش شناسي كيفي گراندد
تئوري، به بررسي شرايط و راهبردهاي سياست زندان زدايي پرداخته است. بيست و يك نفر از قضات شهر
كرمان، به عنوان مشاركت كننده در اين پژوهش مشاركت كردند. قضات با روش نمونه گيري هدفمند و
معيار اشباع نظري انتخاب شدند. داده ها با تكنيك مصاحبه عميق جمع آوري گرديد . در نهايت ، تجزيه و
تحليل داده هاي به دست آمده، منجر به خلق چهار مقوله و يك مقوله هسته شد . مقولات عبارتند از: راه
هموار حبس گرايي، تناقض درون سازماني، اجتماع قوا در قاضي و نواقص تقنيني حبس زا. مقوله هسته نيز
عبارت است از: سيطرة حبسگرايي در سياست كيفري ايران.
کلید واژگان :
حبس گرايي، حبس زدايي، قضات، نظام عدالت كيفري، نظريه زمينهاي.
