بررسي ويژگي هاي بوم شناختي گونه ها و تعيين مطلوبيت زيستگاه آنها، يكي از اركان اصلي مديريت و حفاظت گونه هاي حيات وحش محسوب مي گردد. در اين مطالعه مطلوبيت زيستگاه داركوب سياه ( Dryocopusmartius ) در دو فصل زمستان و بهار در جنگل شصت كلاته مورد بررسي قرار گرفت. مشخصه هاي زيستگاهي شامل تيپ پوشش جنگلي، عوامل توپوگرافي و ويژگي هاي ساختاري پوشش گياهي به همراه داده هاي حضور و عدم حضور پرنده در هر يك از 103 پلات نمونه برداري به شعاع 25 متر ثبت گرديد. نتايج حاصل از تحليل آماري بر اساس روش رگرسيون منطقي دوگاني نشان داد كه تيپ پوشش گياهي، تعداد خشكه دار، تعداد درخت مرده افتاده، تعداد درختان با ارتفاع بيش از 20 متر و ارتفاع از سطح دريا مهمترين عوامل موثر بر حضور داركوب سياه در فصل بهار و عوامل تيپ پوشش گياهي، تعداد خشكه دار، تعداد درختان با ارتفاع بيش از 20 متر، تعداد درختان با قطر برابر سينه بيش از 20 سانتي متر، ارتفاع و شيب مهمترين عوامل موثر بر حضور گونه در فصل زمستان است. بر اساس نتايج بدست آمده، اين پرنده زيستگاه هاي جنگلي با پوشش گياهي كهن سال همراه با درختان قطور و مرتفع كه عمدتاً دربرگيرنده گونه ي راش است را ترجيح مي دهد. بنابراين با توجه به وابستگي گونه هايي مانند داركوب سياه به زيستگاه هاي جنگلي دست نخورده و كهن سال، كنترل بهره برداري شديد از چنين زيستگاه هايي براي حفاظت اين قبيل گونه ها امري ضروري است.
کلید واژگان :مدل سازي زيستگاه، داركوب سياه، مشخصه هاي زيستگاهي، رگرسيون منطقي دوگاني
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک