زمينه و هدف: با توجه به اختلالات متابوليک ناشي از نارسايي کليه و اهميت تغذيه در ارتقاي سلامت و کيفيت زندگي بيماران همودياليزي و آموزش موارد مربوط به تغذيه صحيح و با توجه به اينکه اکثر بيماران از آموزش منسجم و مدون در رابطه با رژيم غذايي مناسب خود محروم هستند. لذا اين پژوهش، جهت تعيين کاربرد نظريه مرافبت از خود اورم در آموزش برنامه تغذيه اي بر کيفيت زندگي بيماران همودياليزي در بيمارستان هاي آموزشي اروميه صورت گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي 70 بيمار دياليزي در مراکز دياليز بيمارستان هاي آموزشي اروميه در سال 1388 به روش مبتني بر هدف انتخاب و بصورت تصادفي ساده در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. بعد از انجام پيش آزمون برنامه طراحي شده در ارتباط با تغذيه صحيح براي گروه مداخله اجرا شد. داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه بررسي اطلاعات جمعيت شناختي و پرسش نامه کيفيت زندگي فرم کوتاه 36 گردآوري گرديد. داده ها در دو مرحله پيش از انجام مداخله و يک ماه پس از انجام مداخله جمع آوري شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يکطرفه و آزمون تي مستقل استفاده شد. يافته ها: تاثير آموزش مراقبت از خود با مشخصات دموگرافيکي چون، وضعيت اقتصادي و سطح تحصيلات در ارتباط بود، در صورتي که با سن، جنسيت و طول مدت دياليز ارتباط معنادار آماري نداشت (p=0.05) بين ميانگين نمره سلامت جسماني در مرحله قبل و بعد از آموزش خود مراقبتي جهت تغذيه، اختلاف معني دار آماري وجود داشت (p=0.049). در بررسي تاثير آموزش تغذيه صحيح بر کيفيت زندگي، ميانگين نمرات از نظر عملکرد جسماني، ايفاي نقش جسماني، درد جسماني، سلامت عمومي، ميزان سرزندگي، ايفاي نقش عاطفي، درک کلي از سلامتي معني دار نبود. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش و با بررسي پژوهش هاي موجود، آموزش خود مراقبتي تغذيه بر ارتقاي كيفيت زندگي بيماران تاثير داشت. هرچند معني دار نبودن اختلافات قبل و بعد از آموزش در اين پژوهش را مي توان به كم سوادي اكثريت واحدهاي پژوهش و احتمال فراموشي يا انجام ندادن توصيه ها به علت دشواري اجرا يا فقر دانست
کلید واژگان :آموزش برنامه تغذيه اي، مراقبت از خود، اورم، کيفيت زندگي، همودياليز
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک