بررسی ارتباط شیوع واریس پا با عوامل شغلی و دمو گرافیک در پرستاران

چكيده مقدمه: وريدهاي واريسي اندام تحتاني به طور متداولي در جمعيت عمومي رخ مي دهد. در اين ميان وضعيت هاي بدني حين كار و شرايط شغلي از جمله عوامل خطر مهمي هستند كه موجب افزايش شيوع واريس مي شوند. از جمله اين وضعيت ها ايستادن هاي طولاني مدت و حالت هاي جسمي خسته كننده هستند كه در حرفه پرستاري اجتناب ناپذيرند. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط شيوع واريس پا با عوامل شغلي و دموگرافيك در پرستاران مي باشد. روش: در اين مطالعه تحليلي - مقطعي، 203 نفر از پرستاران بيمارستا نهاي دولتي آمل به روش سرشماري در سال يافته باليني، علت شناسي، يافته ) CEAP 1388 مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها پس از پر كردن پرسشنامه و بر اساس معيار تست مستقل t آناتوميكي، پاتوفيزيولوژي) معاينه شدند. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي مجذور كاي، فيشر و تجزيه و تحليل شدند. p<0/ در سطح معناداري 05 40 % آن ها داراي اضافه وزن بودند. 150 نفر / 34 سال و 9 / يافته ها: 145 نفر از پرستاران زن بودند و ميانگين سني افراد 2 ،(p=0/ انجام ورزش ( 001 ،(p=0/ %73/9 ) نمونه ها مبتلا به درجه هاي مختلف واريس بودند. ارتباط معناداري بين جنس ( 03 ) و اضافه كار (p<0/ وزن ( 01 ،(p=0/ سن ( 04 ،(p=0/ و سابقه خانوادگي واريس ( 01 (p=0/ عادت اجابت مزاج، ( 005 0) در بخش با وريدهاي واريسي پاي پرستاران وجود داشت. / و ايستادن ( 001 (p=0/ ساعات نشستن ( 01 ،(p=0/001) نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر شيوع بالاي وريدهاي واريس اندام تحتاني را در پرستاران نشان مي دهد. از آنجا كه اين اختلال موجب ناراحتي هاي جسمي و از كار افتادگي فراواني مي شود و مي تواند بر عملكرد حرفه اي پرستاران تأثير بگذارد، لذا كنترل عوامل خطر و پيشگيري از اين عارضه ضروري به نظر مي رسد.

وريدهاي واريسي، شيوع، عوامل، پرستار