بررسی میزان رضایتمندي مراجعه کنندگان به پزشکان خانواده از نحوه برقراري مهارت هاي ارتباطی پزشکان در مراکز بهداشتی درمانی روستایی دانشگاه علوم پزشکی مازندران

خلاصه سابقه و هدف: یکی از ارکان توانمندي پزشکان، کسب مهارتهاي ارتباطی براي اجراي مطلوب وظایف حرفه اي آنان می باشد. مطالعات متعددي حاکی از آن است که بسیاري از پزشکان در جریان ایفاي نقش حرفه اي خود بطور موثري با بیمارشان ارتباط بر قرار نمی کنند . چگونگی ارتباط و تعامل پزشک ب ا بیمار نقش موثري در رضایتمندي بیمار، نتایج درمان، هزینه هاي پزشکی، کیفیت خدمات بالینی پزشکان و حتی شکایت از پزشکان می تواند داشته باشد . این مطالعه ب ا هدف تعیین میزان رضایتمندي مراجعه کنندگان به پزشکان طرح پزشک خانواده از نحوه برقراري ارتباط پزشک با بیمار در مراکز بهداشتی درمانی روستایی صورت گرفته است. مواد و روشها: این تحقیق، از نوع، پژوهش توصیفی مقطعی بر روي 315 بیمار مراجعه کننده به پزشکان خانواده مراکز بهداشتی درمانی روستایی استان مازندران در سال 91 انجام گرفت. اطلاعات این مطالعه با استفاده از پرسشنامه فرمهینی و همکاران ( 1385 )، جمع آوري گردید. پرسشنامه مشتمل بر 24 سوال در شش حیطه رضایت از نحوه برخورد اولیه پزشک، نحوه مصاحبه و اخذ شرح حال گیري توسط پزشک، نحوه ارتباط پزشک با آنان، هنگام معاینات، نحوه آموزش، نحوه پیگیري مشکلات بیمار 0 تحلیل شد. / در سطح معنی داري 05 SPSS توسط پزشک، نحوه وقت و زمان لازم براي پیگیري مشکلات بیمار توسط پزشک بود. داده ها با کمک نرم افزار %37/ 53 نفر) رضایت متوسط داشتند و تنها 8 ) %16/ 153 نفر) از بیماران از خدمات پزشک خانواده ارائه شده ناراضی و 9 ) %48/ یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که 6 109 نفر) رضایت کامل گزارش کردند. افراد سالمند نسبت به سایر سنین رضایت بیشتري داشتند. با بالا رفتن سطح تحصیلات، میزان رضایت کاهش می یافت. ) نتیجه گیري: با توجه به یافته هاي به دست آمده به نظر می رسد اساسی ترین انتظار مردم از تیم پزشکی و مراقبتی درمانی، برقراري ارتباط موثر و انسانی است و طبعا در سایه این مهم، الگوي تشخیصی و درمانی کامل شده و اثربخشی زیادي خواهد داشت. این انتظار بجا و منطقی است که باید در این جهت تلاش بیشتري صورت گیرد تا جامعه دیدگاه مناسب تري از حرفه پزشکی داشته باشد.

رضایتمندي، پزشکان خانواده، مهارت هاي ارتباطی، بیماران.