بررسی رابطه ولی- فرزندی، ابراز وجود و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهر تبریز

هدف این پژوهش بررسی رابطه ولی- فرزندی، ابرازوجود و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر دوره ی متوسطه شهر تبریز بود. نمونه پژوهش را 292 نفر از دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه شهر تبریز تشکیل می دادند که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ولی- فرزندی، ابرازوجود و از معدل کل پایان سال تحصیلی گذشته دانش‌آموزان به عنوان عملکرد تحصیلی استفاده شد. داده‌ها از طریق ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند‌متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار‌گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد رابطه ولی- فرزندی با ابرازوجود رابطه مثبت معنادار (612/0= r ، 0001/0> p )، و با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنادار (774/0 = r ، 0001/0> p ) دارد. همچنین بین ابراز وجود و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنادار (587/0 = r ، 001/0> p) وجود دارد و متغیرهای پیش بین در این مطالعه یعنی رابطه ولی- فرزندی و ابراز وجود به ترتیب هر یک نقشی در پیش‌بینی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر دارند. در نهایت ضرایب رگرسیون چندگانه با روش مرحله‌ای نشان داد که مجموع متغیرهای پیش بین با عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه داشته و آن را پیش‌بینی می کنند، اما متغیر رابطه ولی- فرزندی در تبیین واریانس عملکرد تحصیلی نقش بیشتری نسبت به متغیر ابراز وجود دارد.

خانواده، روابط خانوادگی، رابطه ولی- فرزندی، ابراز وجود، عملکرد تحصیلی