تاثیر کاهش تعرفه های وارداتی بر فقر

در اين مطالعه، اثرات كاهش تعرفه‌هاي وارداتي بر شاخصهاي فقر در چارچوب مدل تعادل عمومي قابل محاسبه (CGE) كه به عنوان روشي برتر جهت بررسي اثر سياستها بر كل اقتصاد شناخته شده است،‌ صورت گرفته است. مطالعه بر پايه دو نوع داده بنا شده است. نخست ماتريس حسابهاي اقتصادي سال 1380 كه پارامترهاي مدل تعادل عمومي بر اساس آن كاليبره شده است و دوم داده‌هاي مربوط به مخارج 2000 خانوار است كه به دو گروه روستايي و شهري تقسيم شده است. اثرات كاهش تعرفه‌ بر قيمتهاي كالاهاي مركب به صورت درون‌زا در مدل تعادل عمومي تعيين شد. سپس قيمت‌هاي كالاهاي مركب در سطوح مختلف كاهش نرخ تعرفه‌هاي وارداتي جهت محاسبه شاخصهاي فقر به كار گرفته شد. چندين شاخص جهت بررسي فقر، ارائه شده‌اند كه در اين تحقيق از FGT كه متداولترست، استفاده گرديد. نتايج مطالعه نشان داد كه در سال پايه، 43/25 درصد خانوارهاي روستايي و 7/36 درصد از خانوارهاي شهري زير خط فقر قرار دارند. همچنين نتايج مشخص كرد كه دو شاخص شكاف و شدت فقر براي هر دو گروه مورد مطالعه (خانوارهاي روستايي و شهري) با كاهش تعرفه‌هاي وارداتي بطور پيوسته كاهش مي‌يابد اما ميزان بهبود در هر دو شاخص ياد شده در مورد خانوارهاي روستايي بيش از خانوارهاي شهري است. سرانجام اينكه با كاهش ميزان تعرفه‌هاي وارداتي به ميزان 100 درصد، شاخص شكاف فقر در خانوارهاي روستايي و شهري به ترتيب به ميزان 05/4 و 33/3 درصد كاهش مي‌يابد. در صورتي كه در همين سطح كاهش تعرفه، ‌شاخص شدت فقر در جوامع روستايي و شهري به ترتيب به ميزان 5/4 و 4 درصد كاهش مي‌يابد. اثر تمامي سطوح كاهش تعرفه (10، 20، 30 ، 50 و 100 درصد) بر شاخص نسبت سرشمار فقر در خانوارهاي روستايي يكسان و به ميزان كمتر از 1 درصد است. حال آنكه در خانوارهاي شهري نسبت سرشمار با كاهش تعرفه به ميزان 10 درصد تغيير نمي‌كند و با افزايش ميزان كاهش تعرفه وارداتي به ميزان 50 درصد نيز نسبت سرشمار فقر تنها به ميزان 14/0 درصد كاهش مي‌يابد اما با كاهش تعرفه به ميزان 100 درصد، ‌اين شاخص به ميزان 32/2 درصد كاهش مي‌يابد.

کاهش تعرفه های وارداتی،فقر، مدل تعادل عمومی قابل محاسبه CGE، شاخص FGT