سهراب سپهري از جمله شاعران نو پرداز معاصر است كه توانسته است در كنار نيما، پدر شعر نو، و ديگر بزرگان شعر نيمايي همانند شاملو، فروغ فرخزاد ، و اخوانثالث بر فراز قل ههاي شعر نو قد علم كند. سروده هاي سپهري به علت آشنايي او با ادبيات و مكاتب غربي و همچنين علاقه و آشنايي با عرفان شرقي داراي رنگ و بو و سبكي يگانه است. توجه ويژه به عناصر طبيعي و نسبت دادن امور غيرعادي به اشياي عادي و گام نهادن در فراواقعيت در سراسر منظومه هاي او جاري و ساري است. رويكرد ذهني و اشراقي سپهري باعث ورود او به تصورناپذيرها شده و شعر او را مملو از جلو ههاي سوررئاليستي كرده است. اين مقاله در پي آن است كه با معرفي جلو ه هاي سوررئاليستي در آثار سپهري چگونگي تأثير پذيري سپهري از فلسف ة يونگ و مكتب سورر ئاليسم را بررسي كند و از اين رهگذر به شناخت تازه اي از اشعار او دست يابد.
کلید واژگان :سوررئاليسم، خودكاري روحي، خواب و ر ؤيا، سه راب سپهري،
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک