چکیده :

سابقه و هدف: ليشمانيوزها که جزء بيماري هاي مشترک انسان و دام به حساب مي آيند، به علت تک ياخته ليشمانيا ايجاد شده و اين بيماري ها در بعضي از مناطق کشور مسائل مهم بهداشتي ايجاد مي کنند. شهرستان آران و بيدگل (واقع در شمال شهرستان کاشان، استان اصفهان) يکي از کانون هاي اندميک ليشمانيوز جلدي (سالک) به حساب مي آيد. براي موفقيت در کنترل بيماري و ارائه آموزش هاي لازم به گروه هاي در معرض خطر، داشتن اطلاعات اپيدميولوژيک بيماري در يک منطقه لازم و ضروري مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت مقطعي و با استفاده از داده هاي مربوط به 94 نفر بيمار مشاهده شده در مرکز بهداشت شهرستان آران و بيدگل انجام شد. فرم هاي اطلاعات همه گير شناسي سالک شامل مشخصات فردي بيماران تکميل گرديده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: در اين مطالعه 30.8 درصد بيماران در گروه سني 9-1 سال قرار داشتند. تعداد بيماران در شهر بيش از روستا و بيماري در مردان بيش تر از زنان مشاهده شد. بيشترين موارد بيماري در شهر آران و بيدگل (52.1 درصد) و بعد از آن در شهر ابوزيد آباد (22.3 درصد) مشاهده گرديد. همچنين، بيشترين موارد بيماري در مرداد ماه بوده است (37.2 درصد). به علاوه، 54.3 درصد موارد ليشمانيوز جلدي نوع خشک و 45.7 درصد موارد ليشمانيوز جلدي نوع مرطوب بودند. نتيجه گيري: به نظر مي رسد علت بالا بودن بيماري در گروه سني 1-9 سال حساس بودن اين گروه نسبت به سالک مي باشد. لازم است در تنظيم برنامه هاي کنترلي و آموزش اين گروه در اولويت قرار داشته باشند.

کلید واژگان :

ليشمانيوز جلدي، اپيدميولوژي، درمان سالک



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک