بررسي نمودهاي مذهبی در شعر عهد قاجار

ايران جامعه اي با زيرساخت مذهبي است كه دين اسلام و مذهب تشيع از ديرباز در آن نفوذ فراواني داشته كه در اين ميان فرهنگ و ادبيات ايراني و خاصه شعر نيز جلوه گاه مهمي براي بازتاب نمودهاي ديني شده است. عصر قاجار يكي از دوره هاي شعري ادبيات فارسي است كه مذهب، به ويژه تشيع در آن جلوه و بازتاب گسترده اي دارد. در اين دوران شاعر مي¬كوشد با تقويت بن مايه هاي ديني در اشعار، مخاطب خود را پرورش اخلاقي داده، نگاه و انديشۀ ديني خود را به او منتقل كند. در اين مقاله سعي بر آن خواهد بود تا با روش توصيفي و برداشت¬های تحلیلی، بررسي شود كه دين در شعر اين دوران چگونه بازتاب يافته و از چه اهميتي برخوردار بوده و در تعامل ذهن شاعر و مخاطب چه نقشي پيدا كرده است.

ادبيات، شعر، دين، مذهب، عهد قاجار