اندازه گیری و مقایسه فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در عضله و پوسته میگوی سفید هندی پرورشی

تحقیق حاضر به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین سرب، جیوه و کادمیوم در عضله خوراکی و پوسته میگوی سفید هندی پرورشی (Fenneropenaeus indicus) استان هرمزگان انجام شد. 6 کیلوگرم نمونه (90 نمونه میگو) میگوی پرورشی از بندر کلاهی استان هرمزگان تهیه شد. تعیین غلظت فلزات سنگین به روش جذب اتمی به کمک دستگاه Perkin Elmer 4100 صورت پذیرفت. میانگین داده ها به کمک آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) با یکدیگر مقایسه شدند. میانگین میزان جیوه در عضله و پوسته به ترتیب 002/0±017/0 و 001/0±025/0 میلی گرم بر کیلوگرم بود. میانگین میزان سرب در عضله و پوسته به ترتیب 003/0±072/0 و 006/0±107/0 میلی گرم بر کیلوگرم بود. همچنین میانگین میزان کادمیوم در عضله و پوسته به ترتیب 002/0±045/0 و 009/0±056/0 میلی گرم بر کیلوگرم بود. میزان فلزات سنگین در عضله میگوی سفید هندی پرورشی پایین تر از پوسته بود. بالاترین میزان فلزات سنگین در عضله و پوسته میگوی سفید هندی پرورشی به ترتیب سرب < کادمیوم < جیوه بود. میزان کادمیوم در عضله میگوی سفید هندی در مقایسه با آستانه استاندارد سازمان بهداشت جهانی بالاتر بود. میزان جیوه و سرب در مقایسه با آستانه استانداردهای جهانی سازمان بهداشت جهانی و سازمان غذا و داروی آمریکا بالاتر و از آستانه مجاز استانداردهای وزارت کشاورزی ـ شیلات انگلستان و انجمن ملی بهداشت و سلامت استرالیا پایین تر بود.

فلزات سنگین، سمیت، تجمع زیستی، میگو، استان هرمزگان