مقدمه و هدف پژوهش: در دو دهه اخير موضوع بي ثباتي مديران همواره به عنوان يکي از موضوعات قابل بحث در نظام اداري ايران مطرح بوده است. اين مقاله رابطه ميان ثبات شغلي مديران و ميزان کارايي سازمان هاي خود را در يکي از بانک هاي دولتي استان گيلان مورد مطالعه قرار داده است که مي تواند حداقل تعميم پذيري سراسري در مورد بانک ها را نشان دهد. روش پژوهش: اين پژوهش از نوع توصيفي بوده و حجم نمونه در آن شامل 01 شعبه و 851 کارمند مي باشد. شعب به نسبت جامعه ي آماري مورد مطالعه به صورت نمونه گيري خوشه اي انتخاب و در هر واحد کارمندان به صورت تصادفي به پرسش نامه ها پاسخ داده اند. يافته ها: يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد که در سازمان هاي اداري ايران ثبات مديران در مجموع آثار مثبتي بر فرايند هاي کاري داشته است به نحوي که بين ثبات مديريت و کارايي بيش تر کارکنان، افزايش ارتباطات انساني مدير با کارکنان، تسلط بيش تر وي بر ابعاد مختلف وظايف مدير، استفاده بهينه از امکانات موجود و شناخت مشکلات اخلاقي و رفتاري کارکنان و کوشش در جهت رفع مشکلات رابطه معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: با توجه به سياست رايج تعويض مديران در سازمان مورد مطالعه، به نظر مي رسد که اين روند مي تواند در کاهش کارايي سازمان نقش مؤثري ايفا کند.
کلید واژگان :ثبات شغلي، کارايي، مديريت، بانک
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک