الگوی فضایی جمعیت و فعالیت در یک منطقه، متأثر از شرایط متعدد جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی است. بر همین اساس، مفهوم سازمان فضایی به معنی چگونگی استقرار و توزیع شهرهای گوناگون در یک فضای جغرافیایی و همچنین نظام مبادله و داد و ستد میان شهرها براساس عملکرهای پایه ای آنها است. پژوهش حاضر به تحلیل سازمان فضایی شهری و ناحیه ای استان کردستان با استفاده از مدل آنتروپی شانون در دو سطح کانونهای شهری و نواحی شهری می پردازد. روش پژوهش در این بررسی"توصیفی-تحلیلی" و شیوه گرداوری داده ها اسنادی و بر مبنای فاکتور جمعیتی و داده های آماری مربوط به نتایج سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن سالهای1365، 1375و1385 است که هدف، بررسی روند تغییر و تحولات در سازمان فضایی شهری و ناحیه ای استان طی بیست سال اخیر است. یافته های پژوهش نشان می دهد، که سازمان فضایی شهری و ناحیه ای استان کردستان در دوره مورد نظر به سمت عدم تعادل و تمرکز گرایش داشته است، که این عدم تعادل و تمرکز با توجه به افزایش تعداد شهرهای کوچک در دوره های مختلف سرشماری در سطوح پایین تر شبکه ی شهری استان محسوس تر بوده است.
کلید واژگان :سازمان فضایی، شبکه ی شهری، نخست شهری، مدل آنتروپی شانون، استان کردستان.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک