بزرگ ترين تحول جامعه ي سياسي ايران در اواخر دهه ي1290ه.ش كودتاي سوم اسفند به فرمان دهي رضاخان بود. شرايط سياسي و اجتماعي ايران به گونه اي فراهم گرديدكه كودتا در بين علما و مليون مقاومتي به وجود نياورد. در اين پژوهش، با روش توصيفي- تحليلي، مواضع علما در برابر اين رخ داد مورد توجه قرار گرفته است. با وجود سرخوردگي هاي ناشي از حوادث پس از مشروطه و انزوا و گوشه گيري بسياري از علما در مدت پنج سالي كه از كودتاي1299ه.ش تا تغيير سلطنت قاجار به پهلوي به طول انجاميد، علما نقش مهمي در امور سياسي و اجتماعي ايفا كردند. در اين ايام، اوضاع واحوال سياسي ايران به تقويت قدرت نظاميان منجر شد. رضاخان با كودتا در جنبه ي سياسي ظاهر شد و با اتكا بر قدرت نظامي به تثبيت موقعيت خود پرداخت. او نيز در مبارزه براي رسيدن به قدرت، تمايل به حفظ شعائر مذهبي را در دستور كار خود قرار داده بود. وي به اين وسيله توانست نظر مساعد بسياري از مردم و روحانيان داخل وخارج را نسبت به خود جلب نمايد.
کلید واژگان :علما، كودتا، رضا خان، امنيت، ارزش هاي ديني
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک