به منظور تحلیل سیاست خارجی پیچیده ایران، پژوهش حاضر پس از تبیین چرخه سیاست خارجی کشور در چند دهه گذشته، با بهره‌گیری از روش سناریونویسی، برآوردی از سیاست خارجی دولت یازدهم ارائه نموده است. در همین راستا، تقاطع دو عدم قطعیت «تعامل/تقابل با غرب» و «انسباط/انقباض فضای سیاسی» سه وضعیت یا سناریوی محتمل را برای آینده سیاست خارجی دولت یازدهم فراهم می‌آورد. به این ترتیب آینده‌های ممکن سیاست خارجی در قالب سه سناریوی محتمل «همگرایی انطباقی» و «واگرایی فزاینده» و «واگرایی انقلابی» مشخص می‌شوند. مطالعه تاریخی چند دهه گذشته سیاست خارجی کشور نشان می‌دهد که این سه وضعیت به ترتیب در کشور تجربه شده‌اند و پس از یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و ورود مجدد کشور به وضعیت «همگرایی انطباقی» چرخه سیاست خارجی کشور کامل گردیده است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که سیاست خارجی دولت یازدهم، با توجه به روندهای چرخه سیاست خارجی ایران در سه دهه گذشته، چه مسیری را در طی خواهد کرد. در پاسخ به سوال پژوهش، این فرضیه به تأیید رسید که دولت یازدهم در صورت ممانعت از تغییر ماهیت تعامل با غرب از طریق مدیریت ثبات سیاسی کشور موفق به حفظ وضعیت همگرایی انطباقی خواهد شد.
کلید واژگان :سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، امنیت ملی، دولت یازدهم، تعامل با غرب، تقابل با غرب، قبض سیاسی، بسط سیاسی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک