رابطه هوش سازمانی با نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه سمنان

این پژوهش با منظور مطالعه رابطه هوش ساززمانی و نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه سمنان انجام گرفت.روش تحقیق توصیفی-همبستگی بوده و در یک نمونه 213 نفری از کارکنان دانشگاه از بین جامعه آماری 473 نفری با اجرای پرسشنامه هوش سازمانی کارال آلبرخت و پرسشنامه نوآوری سازمانی انجام گرفته است. برای تعیین مولفه برتر و موثر تر از بین مولفه های هوش سازمانی، تحلیل رگرسیون گام به گام صورت گرفت. نتایج: نتایج بهدست آمده حاکی از ان بود که در این پزوهش، ضریب همبستگی بین هوش سازمانی و نوآوری سازمانی 659/0 که در سطح 100/0 معنادار می باشد.همچنین همه مولفه های هوش سازمانی (تصور استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، تعهد و خوش بینی، توسعه دانش، فشار عملکرد) به غیر از اتحاد و توافق با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری داشته اند. نتیجه گیری: نتیجه گیری حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مولفه های هوش سازمانی متغیرهای میل به تغییر، سرنوشت مشترک، توسعه دانش و فشار عملکرد به عنوان متغیرهای پیش بین، معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح تغییرات نوآوری سزمانی (متغیر ملاک )، را به دست آورده اند.

هوش سازمانی، توسعه دانشف میل به تغییر، فشار عملکرد، نوآوری سازمانی