مقدمه و هدف: شكايت افراد سالمند از اختلال خواب از پيامدهاي رايج بستري شدن در بيمارستان است كه در صورت عدم توجه و مداخلات به موقع، به ايجاد عوارض نامطلوب منجر مي شود. درباره تجربه سالمندان، به خصوص زنان سالمند از پديده خواب طي مدت بستري در بخش هاي بيمارستاني اطلاعات چنداني وجود ندارد. اين مطالعه با هدف بررسي تجارب و ادراك بيماران سالمند زن از شرايط و رويدادهاي موثر بر خواب و راهكارهاي فردي آنان براي بهبود خواب و كيفيت آن طي دوره بستري در بيمارستان و با منظور نهايي ارايه راهكارهايي موثر در راستاي تشخيص، درمان و كنترل به موقع اختلال خواب در گروه فوق انجام شده است. مواد و روش كار: اين پژوهش با رويكرد كيفي و به روش تحليل محتوا در سال 1388 انجام شده است، هجده بيمار زن سالمند 65 تا 81 ساله بستري در سه بيمارستان آموزشي شهر تهران با روش نمونه گيري مبتني بر هدف مورد مطالعه قرار گرفتند و داده ها با استفاده از مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته تا رسيدن به اشباع اطلاعات، گردآوري و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته ها: يافته ها در چهار طبقه اصلي تغيير در سيكل خواب- بيداري، عوامل محيطي، عوامل فردي، بهبود و راهكارهاي مقابله با اختلال خواب استخراج شده است. يافته ها بيانگر آن بود كه با شناخت و درك مشكلات خواب و عوامل موثر بر آن از ديدگاه بيماران، پرستاران خواهند توانست ارزيابي دقيق تر و واقع گرايانه تري در مورد تغيير الگو و نياز هاي خواب بيماران به عمل آورند. نتيجه گيري: توصيه مي شود شناسايي و طراحي راهبرد هاي موثر بر بهبود خواب با مشاركت شخصي سالمندان جزيي از فعاليت هاي روتين پرستاري باشد.
کلید واژگان :سالمند، اختلال خواب، بستري شدن، پژوهش كيفي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک