ارزیابی کیفیت مسکن در سطح نواحی شهر زنجان

مسکن به عنوان کوچکترین عنصر تشکیل دهنده سکونتگاهها، محل استراحت، آسایش و پناهگاه خستگی ها از دیر باز جایگاه امنیت و آرامش بوده است و همین عوامل مسکن را به یکی از اساسی ترین نیازهای بشری تبدیل نموده است. هدف پژوهش حاضر سنجش کیفیت مسکن در نواحی شهری زنجان می باشد. در این پژوهش شاخص کیفیت مسکن در سطح نواحی شهر تعیین گردید که داده هاي مورد نياز را از سرشماری نفوس مسکن 90 از طریق روشهای ارزیابی چند معیاره در سطح نواحی شهرداری زنجان پرداخته شده است. وزنهای مولفه های مربوط به هر قلمرو با استفاده از مدل AHP استخراج و برای تعیین فواصل بین گزینه ها و گروه بندی معیارها از مدل TOPSIS استفاده شد و در نهایت به منظور استخراج شاخص نهایی کیفیت مسکن در نواحی شهری زنجان از مدل vikor استفاده شده است. با توجه به تحلیلهای انجام در نهایت فقط تنها 22.2 درصد از کل نواحی شهری زنجان در شاخصهای مورد بررسی دارای کیفیت مطلوب و نسبتا مطلوب بوده، 40.7 درصد از نواحی دارای کیفیتی متوسط می باشند و 37 درصد نواحی در وضعیت نسبتا نا مطلوب و نا مطلوب قرار دارند. مطالعه حاضر، نشان داد که علا وه بر پایین بودن کیفیت مسکن در سطح نواحی شهر زنجان در بین نواحی این شهر نیز از لحاظ کیفیت مسکن تفاوت معنا داری وجود دارد.

کیفیت مسکن، زنجان، VIKOR، TOPSIS، AHP