بهره‌گيري از جاذبه‌هاي توريستي، راهبردي نو در توسعه سيستان

گردشگری منشوری کثیرالوجه است که کارکردهای مختلفی از آن مستفاد می¬شود از اینرو در چند دهه اخیر در کشورهای مختلف جهان جهش فوق¬العاده¬ای یافته و سهم قابل توجهی از درآمد ملی را به خود اختصاص داده است. بایستگی¬های اجتماعی، اقتصادی توریسم و وجود زمینه¬های مناسب از جاذبه¬های طبیعی تاریخی و فرهنگی فراوان در ایران، موجب بهره¬گیری دولت از آن در برنامه¬های پنجساله اول و دوم توسعه گردید. هدف از این مقاله بهره¬گیری از پتانسیل¬های منطقه¬ای در جهت اهداف برنامه توسعه است که بطور موردی سیستان به دلیل سوابق درخشان تاریخی، آثار فراوان باستانی (شهر سوخته، دهانه غلامان ... ) بعلاوه، موقعیت جغرافیایی مطلوب و جاذبه¬های طبیعی (دریاچه هامون، مخازن چاه¬نیمه و ...) مورد مطالعه قرار گرفت و راهبردهای لازم در توسعه منطقه پیشنهاد گردیده است.

جاذبه های توریستی، راهبردهای توئسعه گردشگری، توسعه سیستان.