ارزيابي روشهاي تخمين تنش پيشتراکمي خاكهاي تيمار شده با کودهاي آلي با استفاده از نتايج آزمايشهاي نشست صفحهاي و فشردگي محصور

يکي از فراسنجههاي مکانيکي مهم در تعيين تنش مجاز براي جلوگيري از تراكم خاك، تنش پيشتراكمي باشد، احتمال تغيير شکل ماندگار در خاک کم است. در spc است. اگر تنش وارد شده به خاک در اثر تردد ماشينهاي کشاورزي کمتر از نمونههاي بازسازي شده از خاک لايه رويين در يک طرح کودي دراز مدت، از آزمايشهاي نشست صفحهاي spc اين پژوهش، براي تعيين ، استفاده شد. در طرح کودي، کودهاي آلي (لجن فاضلاب، کمپوست و کود گاوي) در سه سطح ( ۲۵ (CCT) و فشردگي محصور (PST) ۵۰ و ۱۰۰ تن در هکتار) و يک ترکيب کودشيميايي ( ٢٥٠ كيلوگرم فسفات آمونيوم در هكتار و ٢٥٠ كيلوگرم اوره در هكتار) به مدت ۷ ۲۰ درصد / ۱۷ و ۹ / سال متوالي در تناوب گندم- ذرت به يك خاك لوم رسي سيلتي اضافه شده بود. تأثير تيمارهاي کودي و رطوبت ( ۱ وزني) بر تنش پيشتراکمي خاک با دو طرح فاکتوريل و مقايسه اورتوگونال در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي در سه تکرار بررسي ها در کرنش صفر از منحنيهاي x گرديد. تنش پيشتراکمي با سه روش کاساگراند، نقطه بيشينه انحنا و تقاطع خط فشردگي بکر با محور برآورد شده براي تيمارهايي که با کودها آلي تيمار شده بودند بيش تخميني داشتند و اين بيش spc فشردگي خاک تعيين گرديد. مقادير بود. PST بيشتر از آزمايش CCT تخميني در هر دو آزمايش با افزايش مقدار کودآلي افزايش يافت، ولي اين بيش تخميني در آزمايش تخمين spc براي برآورد تنش پيشتراکمي خاک مطمئنتر است. مقادير PST بنابراين، ميتوان بيان نمود که نتايج به دست آمده از آزمايش زده شده با هر يک از سه روش بستگي به تيمار کودي و رطوبت اوليه نمونه خاک داشت. براي تعيين تنش در آستانه تراکم خاکهاي تيمار و PST نشده با کودهاي آلي (شاهد و تيمار کود شيميايي) و يا تيمار شده با مقدار کم کودهاي آلي ( ۲۵ تن در هکتار)، استفاده از آزمايش به کارگيري روش کاساگراند را ميتوان توصيه نمود. در صورتي که براي خاکهاي تيمار شده با مقادير زياد کودهاي آلي ( ۵۰ و ۱۰۰ تن و به کارگيري روش نقطه بيشينه انحنا را ميتوان پيشنهاد کرد. PST در هکتار)، استفاده از آزمايش واژههاي

تراکم خاک، تنش پيشتراكمي، آزمايش فشردگي محصور، آزمايش نشست صفحهاي، کودهاي آلي