هدف: پژوهش حاضر با هدف تأثير مداخلة روان شناسي مثبت گرا بر خودبخشايشگري و تاب آوري مادران كودكان داراي ناتواني يادگيري سبزوار انجام شد . روش: روش اين پژوهش، نيمه تجربي از نوع پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعة آماري اين پژوهش شامل كليه مادران كودكان 6 تا 12 ساله داراي اختلال يادگيري در 1396 بود كه 34 نفر بر حسب شرايط ورود به - سبزوار در سال 1395 پژوهش انتخاب و به صورت تصادفي در گروههاي آزمايش ( 17 نفر) و كنترل ( 17 نفر) جاي دهي شدند. پس از انجام پيشآزمون، به كمك پرسشنامه هاي مقياس خودبخشايشگري ول، دي شي و واكيني 2008 ) و تاب آوري كونور و ديويدسون ( 2003 )، به گروه آزمايشي ) طي هشت جلسة 90 دقيقه اي روان شناسي مثبت گرا آموزش داده شد. در پايان از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد و داده هاي به دست ويراست SPSS آمده با آزمون تحليل كوواريانس و به كمك نرم افزار 23 تجزيه و تحليل شد. يافتهها: نتايج نشان داد كه مداخلة روان شناسي مثبت گرا بر خود بخشايشگري و تاب آوري مادران كودكان داراي ناتواني يادگيري سبزوار تأثير مثبت و معناداري داشته است نتيجهگيري: مداخلة روان شناسي مثبت گرا يك برنامة .(P≤0/001) آموزشي مؤثر براي كمك به مادران كودكان داراي اختلال يادگيري است.
کلید واژگان :روان شناسي مثبت گرا ، خودبخشايشگري، تابآوري، ناتواني يادگيري.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک