بررسی غلظت سرب و کادمیوم در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و ارزیابی خطر مصرف آن

زمینه و هدف: فلزات سنگین به‌­عنوان یکی از گروه­ های اصلی آلاینده ­های محیط­ های آبی موجب ایجاد مسمومیت و نگرانی در مصرف ماهی شده­اند. از این‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسی غلظت‌های سرب و کادمیوم در اندام ­های کبد و عضله، همچنین ارتباط آن با وزن و طول چنگالی ماهی قزل­ آلای رنگین­ کمان (Oncorhynchus mykiss) و ارزیابی خطر مصرف غذایی آن انجام شد. روش بررسی: 30 قطعه قزل ­آلای رنگین­کمان از یک حوضچه پرورش ماهی، واقع در شهرستان­ سنندج برداشت شد. پس از آماده‌سازی نمونه­ ها به‌روش هضم اسیدی، غلظت‌های فلزات سرب و کادمیوم با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه ­گیری شد. یافته ­ها: میانگین غلظت کادمیوم در اندام ­های کبد و عضله به­ ترتیب 0/62 و µg/g 0/16 وزن تر و سرب 26/31 و µg/g 23/65 وزن تر به‌دست آمد. میزان سرب اندازه گیری شده از بسیاری از غلظت‌های مجاز بین‌المللی بیشتر بود. ارتباط معنی‌داری بین غلظت کادمیوم و سرب با طول چنگالی و وزن کل در کبد و نیز کادمیوم با طول چنگالی و وزن کل در عضله به‌دست آمد (0/01>p). میزان نسبت خطر هدف و نیز میزان جذب روزانه و هفتگی سرب و کادمیوم پایین‌تر از میزان مجاز بود. حد مجاز مصرف از نظر کادمیوم و سرب برای افراد بالغ به ترتیب 0/44 و kg/day 0/01 و برای کودکان 0/09 و kg/day 0/002 به‌دست آمد. نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان کادمیوم و سرب در ماهی قزل­ آلای رنگین ­کمان پایین­تر از حدی است که با میزان مصرف کنونی، خطرات بهداشتی را در بلند مدت متوجه مصرف کنندگان آن کند.

ماهی، کادمیوم، سرب، ارزیابی خطر