ارتباط عامل های شخصیت بر سازمان‌دهی مطالعه، استرس و فشار زمانی با میانجی گری راهبرد مقابله ای

هدف از این پژوهش، ارتباط عامل¬های شخصیت بر سازمان‌دهی مطالعه، استرس و فشار زمانی با تمرکز بر راهبرد مقابله‌ای (مقابله برنامه¬ریزی شده و عقب¬نشینی ذهنی) در دوران استرس‌زای ورود به دانشگاه فرض شده است. این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی (مدل¬یابی معادلات ساختاری) بود، جامعه آماری دانشجویان ورودی جدید دانشگاه شهیدباهنر کرمان بود. با روش نمونه¬گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، تعداد 273 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. ابزار شامل مقیاس‌های 5عامل شخصیت BFI (گلدبرگ، 1999)، مهارت مقابله‌ای COPE (کارور، شییر و وینتراب، 1989) و یادگیری دانشجویی CLEI (کیم، نیوتن، دونی و بنتون، 2010) بودند. تحلیل داده‌ها به روش حداقل مربعات جزئی که شامل: مدل‌های اندازه‌گیری (آلفا کرونباخ، پایایی مرکب، روایی همگرا و واگرا) و مدل ساختاری (معناداری مسیر و ضریب تعیین، شاخص پیش‌بینی مدل و نیکوی برازش) است. جهت ارزیابی فرضیه مورد استفاده قرارگرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد وظیفه¬گرایی و گشودگی¬درتجربه با مقابله برنامه¬ریزی ارتباط مستقیم و مثبت (01/0>p) دارد؛ اما با عقب¬نشینی¬ذهنی ارتباط مستقیم و منفی (01/0>p) دارد. همچنین ارتباط وظیفه¬گرایی و گشودگی¬درتجربه با سازمان‌دهی مطالعه به‌واسطه میانجی¬گری مقابله برنامه¬ریزی غیرمستقیم و مثبت (05/0>p) است؛ اما با استرس به‌واسطه میانجی‌گری عقب¬نشینی ذهنی ارتباط غیرمستقیم و منفی (05/0>p) دارد. همچنین روان¬نژندگرایی با عقب¬نشینی ذهنی ارتباط مثبت (01/0>p) دارد اما با مقابله برنامه¬ریزی ارتباط معنی¬داری وجود ندارد. نتایج حاکی از آن است که راهبردهای مقابله برنامه¬ریزی و عقب¬نشینی¬ذهنی با تمرکز به صفات شخصیتی دانشجویان منجر به سازمان‌دهی مطالعه یا استرس و فشار زمانی می‌شود. این مطالعه بر اهمیت توسعه راهبردهای مقابله‌ای که می‌تواند به‌عنوان سرمشقی مؤثر در یادگیری یا استرس تحصیلی درنظر گرفت.

شخصیت، راهبرد مقابله‌ای، سازمان‌دهی در مطالعه، استرس و فشار زمانی