مفهوم استکبار يکي از مفاهیم ضدارزشی پربسامد قرآنی است که تأمل در ابعاد آن جهت تربیت صحیح انسان‌ها و نجات بشر از ضلالت وگمراهی، ضروری می‌نماید. مقاله حاضر در تلاش است با استخراج سازه¬هاي زباني در در مصادیق انسانی و غیرانسانی این مفهوم در کلام وحياني، افزون بر کشف مولفه¬هاي معناساز استکبار به تبیین ارکان و نمودهای آن بپردازد. رهيافتهاي حاصل آنکه خداوند حکيم با کاربست سازه‌های مختلف زبانی در سطوح واژگانی، صرفی، نحوی و بلاغی به ارکان استکبار انسانی مانند ژن¬سالاري، فقر فرهنگی، شانتاژ خبری اشاره داشته چنانچه با استفاده از این مولفه‌ها، نمودهایی از استکبار را در شکل قدرت‌گرایی، ترور شخصیتی، تفرقه‌افکنی و ایجاد اختناق برای خواننده ترسیم نموده است.
