بررسی تراجمِ خودنوشتِ تذکره های دورة قاجار؛ با نظری بر تعریف اتوبیوگرافیِ مدرن

تذکره های فارسی از دیرباز یکی از مَراجع زندگی نامه ای و از منابع مهم ادبی، تاریخی و اجتمااعی باهده اناد در یای تحاهت دورة قاجار در آستانة مشروطه، تطهّر و دگرگهنی ویژه ای در گهنه های ادبی مختلف ایجاد شد در این یژوهش به فصلِ مهمای از تذکره های این دوره، یعنی ترجمة خهدنهشت مؤلاف، یرداختاه شاده اسات تااکنه هایپ یژوهشای درباارة ترجماه هاای خهدنهشت تذکره ها، انجام نشده است در این جستار تراجمِ خهدنهشت تذکره های دورة قاجار با تعریف اتهبیاهگرافی مادر سنجیده شد و ضمنِ بیا اهمیت این نهع نهشته، محتها و انگیزه و نیز نهع روایت و سبک نگارش آ ، بررسی گردید بر مبنای نتایج، جایگاه ترجمة مؤلف در تذکره های این دوره و وجهد نمهدهایی چه جزئای نگاری، یارداختن باه عهاطاف و منهیّاا ویژگی هایی است کاه ،» من گفتن « درونی و حتی اشتباها نهیسنده و نیز رغبت نهیسندگا این دوره به روایت اول شخص و ترجمه های خهدنهشت تذکره های دورة قاجار را از دوره های قبل متمایز و به تعریف اتهبیهگرافیِ جدید نزدیک کرده است کلید واژه ها:

ترجمة خودنوشت، تذکره، دورة قاجار، اتوبیوگرافی