فراهنجاری یا هنجارگریزی از وجوه «رستاخیز واژگان» بر مبنای زبان¬شناسی و از نظریّه¬های نقد ادبی جدید است که در چارچوب مکتب فرمالیسم روسی مطرح شد. عُرفی شیرازی، سرایندة سبک هندی، زبان غزل آغازین این سبک را فراتر از نُرم زمان، پدید آورده و گاه سبکی فردی و نُرمی تازه در زبان غزل آفریده¬است. بنابر این، واژگان، رستاخیزی پُرنوسان در تصویرسازی و معناآفرینی غزل آغازین سبک هندی دارند و عُرفی شیرازی به عنوان یکی از غزل¬سرایان آغازین سبک هندی پدیده¬ها را در پهنۀ تخیّل به گونه¬ای دیگرگون آفریده و ذهن مخاطب را در رویارویی با فراز و فرودهای تصویری غزل به چالش کشیده¬است. این پژوهش با هدف تبیین شگردهای نوین تصویرسازی و معناپردازی در غزل عُرفی شیرازی با رویکردی توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر هنجارگریزی معنایی «لیچ» انجام شده و نشان داده‌است که عُرفی شیرازی شگردهای هنجارگریزی معنایی را با تصویرهای بلاغی و معناساز در غزل آفریده¬است. بر این اساس، تبیین هنجارگریزی معنایی بر گسترۀ تصویرپردازی عرفی در غزل و تبیین چگونگی کاربرد واژگان در ساختار تصویرهای تازه، دستاورد اصلی پژوهش است.
کلید واژگان :سبک هندی، عُرفی شیرازی، جفری لیچ، هنجارگریزی معنایی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک