خاورمیانه از یک دهه قبل به ویژه در پی تهاجم نظامی آمریکا به عراق، با افزایش جریان های افراطی مواجه شده است. افراط گرایی که از دل بنیادگرایی اسالمی بیرون آمده از لحاظ ایدئولوژیک، با شکل اسالمی ایدئولوژی محافظهکاری سنتی افراطی در جوامع اسالمی است. به همین دلیل، افراط گرایان به سادگی براساس ظاهر آیات قرآن و بدون تفسیر عالمان دینی حکم جهاد می دهند و مسلمانانی را که مانند آن ها نمی اندیشند کافر یا مشرک قلمداد می کنند. آثار هولناک تندروی ها، خشونت ها و جنایات روزافزون گروه های تکفیری، لزوم مبارزه صحیح و سریع با این پدیده شوم و ریشه کن نمودن این آفتی را که ابعاد و دامنه آن رو به گسترش است، دوچندان می کند.گرچه افراد مختلف در جامعه هریک به نسبت های متفاوت می توانند در مهار این بحران اثرگذار باشند، اما نقش نخبگان دانشگاهی در این میان بسیار پررنگتر از سایر اقشار جامعه است. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد کتابخانه ای به بررسی نقش نخبگان و دانشگاهیان در مقابله با افراطگرایی پرداخته است. گرایش افراد به خشونت و افراط را بیان می دارد و با نظر به تالش دشمنان برای ایجاد اسالم هراسی و ترسیم چهره ای غیرواقعی از مسلمانان در اذهان عمومی، برخی از مسؤولیت های علمای دین همچون: تبیین مواضع اسالم در خصوص تکفیر دیگران و تعدی به حقوق آن ها، بازگو نمودن حقیقت اسالم و تسامح و عطوفت اسالمی، نهادینه کردن آموزه های دینی در افکار جامعه، اصالح مناهج تعلیم و تربیت اسالمی مطابق با نیاز روز ،آموزش دانش آموختگانی آگاه و ... را در مواجهه با این بحران ها برمی شمرد.
کلید واژگان :مقابله با افراط گرایی، خشونت و افراط گرایی، نخبگان، دانشگاهیان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک