مقایسه سبک های اسنادی و اجتناب شناختی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و دانش آموزان عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک اسنادی و اجتناب شناختی در دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علّی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال یادگیری خاص مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توانبخشی اختلال های یادگیری شهرستان کرمانشاه در سال تحصیلی 94-95 و دانش آموزان پسر عادی (فاقد اختلال یادگیری خاص) همان شهر بودند که از بین آن ها 60 دانش آموز پسر (30 دانش آموز با ناتوانی یادگیری و 30 دانش آموز عادی به شیوه همتاسازی) و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تجدیدنظر شده سبک اسناد کودکان کازلو تانن بام و اجتناب شناختی ساکستون و دوگاس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیری مانوا استفاده گردید. یافته ها نشان داد که بین دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص و عادی در سبک اسنادی و اجتناب شناختی تفاوت معناداری وجود دارد. بدین ترتیب که سبک تبیین بدبینانه در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بیشتر از دانش آموزان عادی است و همچنین اجتناب شناختی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بیشتر از دانش آموزان عادی است ، از این رو آموزش فردی و گروهی سبک خوش بینانه و درگیری شناختی جهت بهبود وضعیت روانشناختی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص ضروری است.

سبک اسنادی، اجتناب شناختی، اختلال یادگیری خاص