هدف نوشتار حاضر از یک‌سو سنجش میزان سلامت اجتماعی و ابعاد آن و از سوی دیگر مطالعۀ رابطۀ متغیر نشاط و سلامت اجتماعی در بین جوانان است. چارچوب نظری شامل رهیافت ترکیبی در حوزۀ سلامت اجتماعی و نشاط، از شاخص های کییز، لارسون و دورکیم، رویکرد ونیهوون و آرگایل، داینر و نظریۀ لذت‌گرایی بوده است. این پژوهش پیمایشی و از نوع همبستگی و تحلیلی است، جامعۀ آماری شامل جوانان 18ـ30 سال ساکن در شهر ملایر است. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی ساده و حجم نمونه 400 نفر است. یافته‌ها نشان می‌دهد که میزان سلامت اجتماعی جوانان در سطح متوسط و رو به بالا (44/40) ارزیابی شده است. همچنین میزان سطح نشاط و شادکامی در بین این جوانان در حد متوسط (26/44) برآورد شده و نتایج به‌دست آمده بیانگر همبستگی متوسطی (24/0) میان متغیرهای نشاط اجتماعی و سلامت اجتماعی است.
کلید واژگان :توسعۀ اجتماعی؛ سلامت اجتماعی؛ ملایر؛ نشاط اجتماعی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک