چکیده :

نایبی که مسلمان است، اگر دارای سایر شرایط نیابت باشد، می تواند نایب هم کیش خود در حج و عمره گردد، ولی اگر منوب عنه هم کیش او نباشد، دو حالت برای او متصور است: اول آن که اصلا مسلمان نیست و جزء کفار شمرده می شود. فقهای اسلام اعم از شیعه و اهل سنت اتفاق و اجماع دارند بر این که نیابت از وی جایز نیست. برای عدم جواز نیابت از وی، هم دلیل نقلی(از قرآن) و هم دلیل عقلی اقامه شده است. دوم آن که منوب عنه مسلمان است، ولی هم مذهب نایب نیست. مثلا نایب شیعه امامیه اثنی عشریه است، اما منوب عنه شیعه نیست و از مسلمان های سایر فرقه های اسلامی است و یا شیعه است، ولی شیعه اثنی عشریه نیست. مثلا شیعه زیدی و یا اسماعیلی می باشد. در چنین صورتی نظر واحدی بین فقهای عظام شیعه نیست و از آنان سه قول نقل شده و هر یک مستند به اطلاق روایات می باشند.

کلید واژگان :

حج، عمره، نیابت، نایب، منوب عنه، کافر، مسلمان، اهل سنت، مخالف و شیعه



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک