هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير سطح تجمیع اطلاعات مالی بر کیفیت تصمیمات سرمایه گذاری مي‌باشد. سؤالات و فرضيه‌هاي تحقيق بر مبناي تئوری پردازش انسانی اطلاعات، در مورد پردازش اطلاعات است. طبق اين تئوري، میزان خلاصه سازی اطلاعات حسابداری بر کیفیت تعیین قیمت سهام در تصمیمات قیمت گذاری موثر است. آزمون شوندگان كه مديران و کارشناسان ارشد شرکتهای سرمایه گذاری و کارگزاران بورس اوراق بهادار بودند، تحت آزمون "تعیین قیمت سهام" قرار گرفتند. این آزمون بر اساس پرسشنامه‌هاي مشتمل بر صورت سود و زیان، ترازنامه و صورت گردش وجوه نقدِ 9 شركت واقعي بدون نام انجام گرفت و تأثير سطح تجمیع اطلاعات از طريق تغيير میزان خلاصه سازی اطلاعات در صورتهای مالی شركت‌هاي مزبور، مورد آزمون قرار گرفت. كيفيت تصمیم گیری نيز از طريق مقايسه قیمتهای سهام تعیین شده توسط آزمون شوندگان با قیمتهای واقعي و نظرصاحب‌نظران مورد سنجش قرار گرفت. با استفاده از آزمون فوق، فرضيه هاي تحقيق شامل: 1) سطح تجميع اطلاعات با برآورد قیمت سهام ارتباط معناداري دارد و 2) با افزايش سطح تجميع اطلاعات، كيفيت تصميم گيري كاهش مي يابد، مورد آزمون قرار گرفت. داده‌هاي بدست آمده از طريق مدل تحلیل واریانس یکطرفه و استیودنت مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و يافته‌ها حاكي از آن بود كه سطح تجميع اطلاعات با برآورد قیمت سهام ارتباط معناداري دارد و با افزايش سطح تجميع اطلاعات، كيفيت تصميم گيري كاهش مي يابد.
کلید واژگان :تصمیم گیری، تجمیع اطلاعات، گزارشگری مالی.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک