در این مقاله مساعی نویسندگان حول تبیین این موضوع است که نخست رسانه ها چه کارکردهایی اعم از مثبت و منفی بر روندانتخابات دارند.در این رابطه می توان اذعان نمود که روند انتخابات و پیروزی نامزدهای انتخاباتی تا حد بسیار زیادی منوط به معرفی برنامه ها و اهداف آنان است که این موضوع یقیناً از سوی رسانه ها بازتاب خواهد یافت.این موضوع می تواند از سویی دیگر حاوی نکات منفی نیز باشد.مواردی همچون مبدل شدن رسانه ها به بنگاه اقتصادی در زمان انتخابات، خصوصی شدن رسانه ها و جناح بندی، تخریب شخصیت نامزدهای انتخاباتی مختلف و غیره. یافته های مقاله کنونی حاکی از این موضوع می باشد که به رغم صحه گذاردن بر اهمیت رسانه ها برانتخابات، شبکه سازی روابط اجتماعی باکارکردهای خاص خودهمچون مدیریت ارتباطات برانتخابات، هدفمند سازی روند انتخابات (همچون ایجاد حلقه های ارتباطاتی نامزدهای انتخاباتی و توده های مردمی)، ممانعت از شایعات انتخاباتی و در نهایت نظارت بهینه بر انتخابات می تواند بهترین ساختار ممکن و مناسبترین رویکرد میان دو مقوله ارتباطات و سیاست در هنگام انتخابات باشد.بدین صورت که شبکه سازی ارتباطات اجتماعی با آگاهی سازی و توزیع بهینه ارتباطات و اطلاعات میان توده های مختلف مردم نقشی مهم در انجام هرچه بهتر روند انتخابات ایفا خواهد نمود. مقاله کنونی با بهره گیری از روش تحلیلی- توصیفی و نیز استفاده از رهیافت های تلفیقی ژوزف کلاپر و ویلیام میلر سعی در اثبات این موضوع دارد که در عصر فرانوین ارتباطات و نقش آن در سیاست به ویژه در هنگام انتخابات، می توان از شبکه سازی روابط اجتماعی و مولفه ها و شاخص های آن به عنوان یک رویکرد جدید و موفق در راستای مدیریت ارتباطات و انتخابات بهره برد.
کلید واژگان :انتخابات، ارتباطات، رسانه ها، شبکه سازی روابط اجتماعی، آگاهی سازی بهینه
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک