مديريت رسانه در راديو؛ معناي راديو براي راديويي ها

راديو در ايران با سابقه اي طولاني تر از تلويزيون کوله باري از تجربيات ساليان طولاني و خاطراتي عميق از تاريخ اين کشور دارد چرا که در طول ساليان با لحظه لحظه زندگي مردم اين کشور و در لحظات دشواري و سختي و جنگ و آرامش و تنش و... در دوران تاريخ معاصر در کنار ايرانيان بوده است و برنامه سازان اين رسانه قديمي بر دوش بزرگان اين رسانه قرار گرفته و مي توانند افق دورتري را در حوزه رسانه مشاهده کنند چرا که وامدار 75 سال تجربه رسانه اي هستند. اين پژوهش در نظر دارد معناي راديو را از ديدگاه برنامه سازان راديويي مطالعه کند. اين پژوهش به روش کيفي، مردم نگاري انجام شده است و روش گردآوري داده ها در اين پژوهش مشاهده، مشاهده مشارکتي و مصاحبه است و در سال هاي 1394-1393 انجام شده است جامعه آماري اين پژوهش راديويي ها در همه مشاغل است. در حين انجام از هر شغل 5 نفر برگزيده شد و تا اشباع کامل ادامه يافت. از تجربه زيسته پژوهش گر با داشتن 16 سال سابقه فعاليت در راديوهاي مختلف و کار در مشاغل مختلف (مانند تهيه کنندگي، سردبيري، نويسندگي و مديريت توليد) در اين پژوهش براي تحليل داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از روش کدگذاري و مقوله بندي تحليل شده اند و سوال پژوهش: معناي راديو براي راديويي ها چيست؟ در اين پژوهش مشخص شد که 3 گروه عمده در راديو وجود دارد. دسته اول که راديو عشق آن ها است. دسته دوم راديو را دوست دارند اما عاشق راديو نيستند و اگر فرصت بهتري براي آن ها فراهم شود راديو را ترک مي کنند و دسته سوم که راديو فقط شغل و ممر درآمد آن ها است

راديو ، تهيه كننده ، عشق ، معنا