زبان¬های محلی ایران‌زمین، گنجینه¬ای بی¬مانند و ذخیره¬ای تمام نشدنی برای رشد و پیشرفت زبان فارسی به شمار می¬آید. تحلیل نظام آوایی در گونۀ زبانی طرود از توابع شهرستان شاهرود که برای نخستین بار در این مقاله بدان پرداخته‌شده، ظرافت¬ها و حلاوت¬های این گونۀ زبانی را آشکار می¬سازد. هدف از این پژوهش نشان دادن وجوه اختلاف و اشتراک آوایی گونۀ زبانی طرود با فارسی معیار در چارچوب فرآیند¬های واجی است تا در نتیجۀ فرآیندهای واجی کاهش، افزایش، ابدال، قلب¬ و ادغام که در این گونۀ ¬زبانی وجود دارد - اما در حال حاضر در فارسی معیار به چشم نمی¬خورد- نشان داده ¬شود. مبنای این مقایسه بر اساس¬ الگوهای رایج زبان¬شناسی بوده و گرد¬آوری داده¬ها به روش پرسش و پاسخ، مصاحبه با گویشوران بومی انجام‌شده است. این پژوهش بر آن است تا با بررسی سیر تحولات آوایی در گونۀ زبانی مورد پژوهش و تطبیق آن با فارسی معیار، نسبت این دو را بسنجد و از خلال بررسی تأثیر فرآیند¬های واجی در آن، واژگان گویشی کهن فعال را شناسایی نماید و در گشودن گره¬های زبانی و ادبی متون کهن به کار بندد.
کلید واژگان :گونۀ زبانی، نظام آوایی، طُرود، فرآیندهای واجی، گویش¬های ایرانی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک