مقدمه و هدف پژوهش: سرمايه اجتماعي مفهومي است که در سالهاي اخير وارد حوزه علوم اجتماعي و مديريت شهري گشته است. سرمايه اجتماعي ريشه در تعامالت اجتماعي دارد و هنگامي که سطح تعاملات در جامعه اي افزايش يابد، باعث افزايش سطح سرمايه اجتماعي مي گردد. در اين ميان يکي از عواملي که مي تواند باعث افزايش سطح تعاملات شود، حرکت عابر پياده در فضاي شهري است در اين راستا، پژوهش حاضر سطح تعاملات اجتماعي را به عنوان نقطه اشتراک طراحي شهري، پياده راه و سرمايه اجتماعي با تاکيد بر پياده راه تربيت تبريز معرفي کرده و بررسي مي کند.. روش پژوهش: روش تحقيق توصيفي ـ تحليلي، همبستگي بکارگرفته شده در اين پژوهش از نوع کاربردي مي باشد. و به صورت پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه، صد نفر را به صورت غيرسهميه اي و بـدون توجـه بـه متغيرهـاي سـن و جنس به عنوان حجم نمونه مورد کاوش قرار داده است. براي ارزيابي و پردازش داده ها از شيوه هاي آمـاري توصـيفي و استنباطي، در قالب نرم افزارspss استفاده شده است. يافته ها: نتايج حاصل از پژوهش نشان مي دهد که بين دو متغير اعتماد اجتماعي و شبکه اجتماعي و بين اعتماد اجتماعي و تعامل اجتماعي رابطه معني داري وجود ندارد. اما بين متغيرهاي تعامل اجتماعي و شبکه اجتماعي، با توجه به ضريب همبستگي 0/593 ،رابطه معني داري وجود دارد. بررسي ارتباط ميان شاخص هاي سرمايه اجتماعي و عامل کيفيت پياده راه نشان دهنده عدم رابطه معني داري بين دو متغير مي باشد. نتيجه گيري: بنابراين هر چند به دليل رد فرضيه تحقيق، نمي توان به صورت قاطع بيان داشت که مي توان با تقويت کيفيت پياده راه هاي شهري به تقويت و افزايش سرمايه اجتماعي دست يافت، اما به سبب معناداري و يا نزديک به معنادار بودن برخي از مولفه هاي سرمايه اجتماعي مي توان بيان داشت توجه به مفهوم ذهني سرمايه اجتماعي شرط انکارناپذير تحقق مفهوم عيني پياده راه و تقويت کيفيت آن جهت پيشبرد تعاملات اجتماعي مي باشد.
کلید واژگان :طراحي شهري، فضاي شهري، پياده راه، سرمايه اجتماعي، تعامالت اجتماعي، پياده راه تربيت تبريز
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک