پرایمینگ بذر تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط اکولوژیکی محیط، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانه زنی را به دست می آورند. در این تحقیق تيمار های مورد بررسی شامل دو سطح پرایمینگ (شاهد و هورمون پرایمینگ) و چهار سطح شوری (0 ، 5/2 ، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بود و آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. در این آزمایش صفات درصد جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه اندازه-گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش میزان شوری، درصد جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه کاهش و متوسط زمان جوانه زنی افزایش یافت. ولی، بذور پرایم شده با جیبرلین در شرایط بدون شوری و حتی در شرایط شوری بالا از نظر وزن خشک گیاهچه نسبت به شاهد افزایش و متوسط زمان جوانه زنی این بذور نسبت به شاهد کاهش یافت. همچنین، بذور تیمار شده با جیبرلین درصد جوانه زنی بیشتری نسبت به بذور پرایم نشده داشتند، به طوری که درصد جوانه زنی در بذور پرایم شده 7/38% نسبت به شاهد افزایش یافت.
کلید واژگان :جیبرلین، جوانه زنی، تنش شوری، همیشه بهار
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک