چکیده :

امروزه به منظور کنترل ارتعاشات سازه ای در برابر نیروهای زلزله، از سیستم های مستهلک کننده انرژی استفاده می شود تا ضمن تمرکز تغییر شکلهای غیر ارتجاعی به هنگام زلزله در این سیستم ها امر ترمیم و بهسازی سازه ها نیز سهولت یابد. از این رو استفاده از انواع جداگر لرزه ای به عنوان یک سیستم کنترل غیر فعال مورد توجه و استقبال قرار گرفته است. در این مقاله یک ساختمان بتنی 15 طبقه با شکل پذیری متوسط به عنوان سازه پایه به صورت سه بعدی مدل سازی شده است و در دو مدل مجزا دو نوع جداساز لاستیکی با هسته سربی و جداساز پاندولی اصطکاکی در زیر ستونها مدل سازی شده است و تحت شتابنگاشت زلزله طبس برای هر سه مدل سازه پایه و سازه های جداسازی شده تحلیل تاریخچه زمانی صورت گرفته است. نتایج حاصل از آنالیز سازه ها نشان می دهد که هر دو نوع جداگر لرزه ای باعث کاهش شتاب و جابجایی نسبی طبقات نسبت به سازه پایه شده است که بیانگر تآثیر مطلوب استفاده از این دو نوع جداساز می باشد.

کلید واژگان :

سازه پایه، جداگر لرزه ای، شتابنگاشت، جداساز پاندولی اصطکاکی، جداساز لاستیکی- سربی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک