گردشگری محیط زیست اقتصاد پنهان در سفره جوامع روستایی

اقتصاد محیط زیست به طور کلی رابطه بین آثار اقتصاد بر محیط زیست و آثار محیط زیست بر اقتصاد را بررسی می‌کند. اقتصاد و محیط زیست، از طریق دو جریان با یکدیگر در ارتباط هستند. منابع قابل تجدید و غیر قابل تجدید در حال حرکت از محیط زیست به سوی اقتصاد هستند هنگامی که جریانات مواد و ضایعات از ظرفیت و قابلیت واقعی محیط تجاوز می‌کند، ظرفیت منابع طبیعی و محیط زیست کاهش می‌یابد. جریان سریع منابع غیر قابل تجدید به درون چرخه اقتصادی این خطر را به وجود می‌آورد که ذخیره منابع غیر قابل تجدید ممکن است سریعتر تمام شود. فقر روستايي به واسطه فشار بر منابع محيطي و بهره‎برداري غيراصولي و ناپايدار از اين منابع، موجب تشديد تخريب محيط زيست مي‎شود و بحران‎هاي محیط زیست نيز به واسطه تحليل و از بين بردن منابع مورد استفاده روستاييان، بر شدت فقر آنان مي‎افزايد. امروزه صنعت عظیم گردشگری بویژه توجه نمودن به تمامی محوطه‌های جهانگردی (توریستی) اعم ازجنگل‌های طبیعی، پارک‌های ملی و حیات وحش، رودخانه‌ها و طبیعت پیرامون آنها و بویژه کوهسارها و کوهستان‌ها و آبشارها، چشمه‌های آبگرم، چشمه‌های طبیعی، ییلاق‌ها و مناطق ویژه شکار و صید ماهی، دریاها و دریاچه‌ها، سواحل و کرانه های پیرامون آنها، زیستگاههای طبیعی پرندگان مهاجر و بومی و سایر خزندگان و نیز غارهای طبیعی و بویژه طبیعت بکر درونشان، گسترة این بخش از جهانگردی (توریسم) را رقم می‌زند که میتواند نقش عمده ایی در توانمند سازی مردم محلی و تنوع بخشی به رشد اقتصادی و نیز خلق فرصتهای شغلی جدید در ارتباط تنگاتنگ با سایر بخشهای اقتصادی ایفا کند. گردشگری روستایی منبع با ارزش اشتغال زایی و ایجاد در آمد است و می تواند وسیله مهمی برای توسعه اجتماعی- اقتصای جوامع روستایی باشد و در بسیاری از کشورها با سیاستهای کشاورزی در ارتباط است و غالباً وسیله ای در جهت حمایت از محیط زیست و فرهنگ روستایی می باشد بنا براین می تواند نقش اساسی در توسعه و حفظ روستا می باشد.

اقتصاد محیط زیست، روستا، گردشگری، منابع طبیعی، ظرفیت.