فقر و محرومیت در بیشتر کشورها از جمله مسایل مهم برای دولت ها و به ویژه برنامه ریزان به شمار می رود و چگونگی برخورد دولت ها با این مشکل و اینکه چه راهکاری برای حل یا کاهش آن اتخاذ می کنند از مسایل مطرح برای آنها می باشد. براساس گزارش فائو نزدیک به یک ملیارد نفر که بیشتر آنها در نواحی روستایی زندگی می کنند در فقر به سر می برند. این در حالی است که اقتصاد روستایی به طور عمده بر پایه فعالیت های کشاورزی قرار دارد. امروزه با توجه به سطح پايين فناوري های كشاورزي در روستاها، مخاطرات طبيعي بسيار همچون خشكسالي، سرمازدگي و بحران كمبود منابع آب، اقتصاد روستايي دچار چالش شده است. بنابر درآمد خانوارهای روستایی دستخوش تغییر شده و در پی آن درجه آسیب پذیری آنها نیز بالا رفته است. در اين ميان گسترش اقتصاد غير زراعي در نواحي روستايي مي تواند به عنوان يك راهكار مناسب در جهت كاهش فقر و امرار معاش پايدار فقراي روستايي مورد توجه قرار گيرد. در مقاله حاضر كه به روش پژوهش اسنادي و مطالعه كتابخانه اي تدوين شده سعي بر اين است كه با تشریح مفاهیم فقر روستایی و عوامل مؤثر بر آن، به تبيين جايگاه اقتصاد غير زراعي در كاهش فقر و امرار معاش پايدار فقراي روستايي پرداخته شود. نتايج تحقيق بيانگر آن است متنوع سازی فعالیت های اقتصادی در جوامع روستايي از طريق افزايش اشتغال نقشي مستقيم در كاهش فقر و امرار معاش پایدار فقرای روستایی دارد. همچنين به طور غير مستقيم از طريق نقشي كه در توسعه اقتصادي روستاها دارند، زمینه توسعه روستایی و کشاورزی را فراهم آورده و از این طریق نیز در کاهش فقر مؤثر هستند.
کلید واژگان :فقرروستايي، اقتصاد غیر زراعی، توسعه روستایی، امرار معاش پايدار.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک