يکي از رويکردهاي مورد توجه در پژوهش¬هاي مربوط به نقد ادبی در دهه هاي اخير، مطالعات بينامتني است. نظرية بينامتني، نخستين بار توسط ژوليا كريستوا زبان شناس بلغاری الاصل (Juliya kristeva) در سال1960و با الهام از آثار ميخاييل باختين (Micheal bakhtine) مطرح شد. هر متني برخاسته و شکل يافته از متون پيش از خود يا معاصر با خود و خوانندگان است. به اين ترتيب هيچ مؤلفي خالق اثر خويش نيست، بلکه اثر او بازخوانشي از آثار پيشينيان يا معاصران او است؛ از آنجائیکه امام معصوم (علیه السلام) قرآن تکوینی است که در خارج تجسم یافته است تمامی رفتار، کردار و گفتار او بازتابِ نمود و تجلی آیات قرآن مجید است؛ با این مبنا، نامه امام علی (علیه¬السلام) به مالک اشتر از از بعد بینامتنی مورد بررسی قرار گرفت؛ که به علت کاربردی بودن محتوای این نامه، به زبان¬های مختلف دنیا ترجمه شده است و می¬توان از آن به عنوان منشور سیاسی – مدیریتی - اخلاقی جامعه بشریت در تمامی قرون و اعصار یاد کرد؛ که با بررسی های صورت گرفته، بیشترین نوع روابط بینامتنی بکار رفته در این متن، از نوع نفی متوازی (قانون امتصاص) بوده است.
کلید واژگان :قرآن، بینامتنی قرآنی، نامه امام علی به مالک اشتر ، نامه 53 نهج البلاغه
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک