سنجش سواد قصّه‌گویی مربّیان پیش‌دبستانی شهرستان پاوه

هدف: هدف از این پژوهش بررسی و سنجش سواد قصّه‌گویی مربّیان پیش‌دبستانی شهرستان پاوه در سال تحصیلی 93 – 92 است. روش تحقیق: روش پژوهش، توصیفی – تحلیلی است که به صورت پیمایشی انجام شده است. ابزار پژوهش منابع علمی و کتابخانه‌ای و پرسشنامه سنجش سواد قصّه‌گویی محقق ساخته می‌باشد. پرسشنامه در دو بخش عمومی(جمعیت شناسی) و تخصصی(شاخص های سنجش) در مقیاس لیکرت تدوین شده بود. جامعه آماری همه مربیان (30 نفر) مراکز پیش‌دبستانی شهرستان پاوه. داده‌های به دست آمده از پرسشنامه‌های تکمیل شده توسط افراد مورد مطالعه با کمک نرم افزار spss و در دو بخش توصیفی (جداول توزیع فراوانی) و شاخص‌های آماری (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی با کمک آزمون‌ آماری خی دو تحلیل و بررسی شدند. یافته‌ها: نتایج به دست آمده از آزمون خی دو در مورد فرضیه‌های پژوهش نشان داد میزان آگاهی و دانش معلمان پیش دبستانی نسبت به دو شاخص سواد قصّه‌گویی(مهارت‌های قصه‌گویی و اهداف قصه‌گویی) مطلوب و معنادار (∝≤0/05) و نسبت به دو شاخص‌ دیگر سواد قصّه‌گویی(مفاهیم قصه‌گویی و روش‌های قصه‌گویی) مطلوب و معنادار نمی‌باشد (∝>0/05). نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که مربیان دارای دانش لازم و کافی در زمینه قصّه‌گویی نیستند و این مشکلات می‌تواند ناشی از موارد و مسایل سخت ‌افزاری و نرم افزاری و... باشد که متأسفانه بسیاری از مراکز پیش‌دبستانی فاقد این امکانات سخت ‌افزاری و نرم افزاری هستند که با مرتفع شدن آن می توان به این مربیان کمک کرد.

سواد قصّه‌گویی، مفاهیم قصّه‌گویی، روش‌های قصّه‌گویی، مهارت‌های قصّه‌گویی، اهداف قصّه‌گویی، مراکز پیش‌دبستانی، شهرستان پاوه