میوه توت فرنگی بعد از برداشت به سرعت فاسد شده و در برخی موارد بدون کیفیت ظاهري بدست مصرف کننده می رسد. امروزه با ظهور فن آوري نانو و تولید نانوکامپوزیت هاي ضد باکتریایی مختلف با خواص منحصر به فرد، استفاده از این بسته هاي جدید بیش از سایر پوشش ها مورد توجه قرار گرفته اند. در راستاي بررسی اثرات کاربرد پس از برداشت ظروف بسته بندي نانوکامپوزیتی بر ماندگاري و خواص کیفی میوه توت فرنگی، یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور، شامل ظروف بسته- نانوسیلیکات برپایه ،ANSC-PE بندي پلیمر معمولی (شاهد) و نانوکامپوزیتی در چهار نوع (پلی اتیلن برپایه نانو سیلیکات 4 و زمان (ANSP-PP پلی پروپیلن حاوي نانو نقره 1 ،ANSP-PE پلی اتیلن حاوي نانو نقره ،ANSC-PP پلی پروپیلن 2 7 و 10 روز نگهداري) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار ، نگهداري در چهار سطح (در ابتداي نگهداري، بعد از 3 در دانشکده کشاورزي و دانشکده علوم پزشکی دانشگاه ارومیه اجرا شد. در این آزمایش صفات: بازار پسندي، فنول کل و سفتی میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده ها نشان داد با افزایش زمان نگهداري، استفاده از ظروف نانو کامپوزیت حاوي نقره و سیلیکات به طور قابل ملاحظه اي باعث بهبود خصوصیات بازار پسندي میوه توت فرنگی شد. با گذشت زمان نگهداري و محتواي فنول کل میوه هاي نگهداري شده در ظروف پلیمر معمولی بیشتر از میوه هاي نگهداري شده در ظروف نانو کامپوزیت حاوي نقره و سیلیکات بود.
کلید واژگان :انبارمانی، پس از برداشت، توت فرنگی، ظروف بسته بندي، نانوکامپوزیتی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک