چکیده :

در میان منابع پروتئینی گیاهی، سویا یکی از بهترین منابع از لحاظ میزان پروتئین و اسیدهای آمینه می باشد. با این حال کنجاله سویا حاوی عوامل ضد تغذیه ای زیادی مانند لکتین، مهار کننده های تریپسین است که باعث کاهش دسترسی سایر مواد مغذی و کاهش عملکرد رشد ماهیان می گردد. این مطالعه اثرات پرتودهی (اشعه گاما)، تخمیر cerevisiae) (Saccharomyces و اثر ترکیبی این دو روش بر کمیت و کیفیت این منبع پروتئینی به منظور استفاده از کنجاله سویا در جیره ماهیان را مورد بررسی قرار داد. برای این منظور کنجاله سویا با پنج روش شامل: تیمار شاهد (کنجاله سویای تیمار نشده)، اشعه گاما در دوزهای 15 (ISB 15)، 30 کیلوگری (ISB 30)، تخمیر (FSB) و ترکیبی از اشعه گاما و تخمیر (IFSB 15) تمیار شد و تغییرات پروتئین خام، ترکیب اسیدهای آمینه و الکتروفورز (SDS-PAGE) پروتئین-های آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد پرتودهی سویا تاثیری بر میزان پروتئین خام و ترکیب اسیدهای آمینه و کیفیت پروتئین آن ندارد، با این حال استفاده از تخمیر یا ترکیبی از تخمیر و پرتو دهی باعث افزایش پروتئین سویا می گردد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان می دهد که اشعه گاما و تخمیر می تواند به عنوان یک رویکرد جدید به منظور کاهش مواد ضد مغذی و ارتقاء ارزش تغذیه ای کنجاله سویا برای استفاده در جیره ماهیان بکارگرفته شود.

کلید واژگان :

اشعه گاما، تخمیر، کنجاله سویا، تغذیه ماهیان، مواد ضد تغذیه ای



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک