بازتاب ادبیات مقاومت در شعر شهریار

ادبیات، آینۀ فرهنگِ یک جامعه و تاریخ هنریِ تحولات آن است. شعر فارسی نیز از دیرباز تاکنون منعکس کنندۀ خواسته¬ها، آرمان¬ها، دردها و رنج ها، عقاید و باورها و نمودار تاریخ پر فراز و فرود مردم این سرزمین است. از این روی در سدۀ اخیر با توجه به وقوع حوادث بزرگی نظیرِ دو جنگ جهانی و چند حادثۀ بزرگ از جمله نهضت مشروطه، روی کار آمدن و برکنار شدن رضا شاه با تمام حوادث سیاسی و اجتماعیِ آن، کودتای 28 مرداد 1332 و 15 خرداد 1342 و پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 و جنگ عراق علیه ایران، شعر و ادب فارسی را سخت تحت تأثیر قرار داد، و ادبیات پایداری به شکل پررنگ در ایران ظهور کرد و شهریار که شاعری مذهبی بود و باورهای دینی در منظومۀ فکریِ وی جایگاه والایی داشت و نمودِ این باورها به صور مختلف در سراسر حیات شاعری او به چشم می¬خورد، به سبب این که در طول زندگانی خود، همۀ حوادثِ مذکور را تجربه کرده و مصایب انسانی و اجتماعی ناشی از این حوادث از قبیل قحطی و فقر و کشته شدن انسانهای بی گناه را به چشم دیده بود و به دلیل داشتنِ روح بسیار حساس، آزرده و خشمگین شده و هم¬زمان با اعتراض و خیزشِ عمومیِ ملت ایران، وظیفۀ بسیار سنگینی را بر دوش خود احساس کرده ، از این روی تمامی این حالات درونی را در اشعار خود با هنرِ بی نظیرش به تصویر کشیده و هم گام با خیزش مردم، لحظه ای از جهادِ قلمی باز نایستاده است. هدفِ جستارِ حاضر این است که بازتاب ادبیات پایداری را از نظر مباحث مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.

ادبیات پایداری، استکبار، جنگ ، شعر متعهد، شهریار