سنجش درجه توسعه یافتگی دهستان های شهرستان اسلام آبادغرب بر اساس تکنیک های تصمیم گیری

تمام شاخه¬های دانش بشری، هر یک به نحوی عامل توسعه را مورد سنجش و ارزیابی قرار داده¬اند و هر کدام توانسته¬اند گوشه¬ای از واقعیت¬ها را نشان دهند که برای انجام این کار از تکنیک¬های تصمیم¬گیری چند شاخصه استفاده می¬گردد که برای سنجش و اولویت¬بندی چند گزینه به کار گرفته می¬¬شود. در این پژوهش بر آن شدیم به سنجش درجه توسعه¬یافتگی دهستان¬های شهرستان اسلام¬آبادغرب بر اساس شاخص¬های توسعه روستایی بپردازیم. روش تحقیق پژوهش حاضر با توجه به هدف از نوع توصیفی- اسنادی می¬باشد که بر اساس هدف کاربردی می¬باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر دهستان¬های شهرستان اسلام¬آبادغرب است. برای انجام این کار از 32 شاخص بهداشتی-درمانی، فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و اقتصادی استفاده گردید. داده¬های مورد نیاز از فرهنگ آبادی سال1390 استخراج گردید، برای وزن¬دهی داده¬ها از روش آنتروپی¬شانون استفاده گردید از مدلهای saw و vikor برای تجزیه و تحلیل استفاده گردید و چون هرکدام از این مدل¬ها نتایج متفاوتی داشتند از روش ادغام بهره گرفته¬شد. نتایج تحقیق نشان داد دهستان¬های حمیل و حومه شمالی و منصوری برخوردار، هرسم و حسن¬آباد نیمه¬برخوردار و در نهایت حومه¬جنوبی و شیان از لحاظ شاخص¬های توسعه محروم شناخته شدند. در نهایت پیشنهاد گردید برای ایجاد تعادل نسبی و فراهم کردن شرایط مناسب برای توزیع متعادل و متوازن شاخص¬های توسعه روستایی درسطح دهستان¬ها، دهستان¬های محروم مورد توجه بیشتری قرار گیرند و با در اولویت قرار دادن این دهستان¬ها در توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و ... به وضعیت مطلوب دست یابند. همچنین با برنامه¬ریزی کارآمد برای توسعه این شهرستان گامی در جهت توسعه¬یافتگی منطقه برداشته شود.

توسعه¬یافتگی روستایی، شاخص¬های توسعه، saw، vikor ، شهرستان اسلام آباد غرب