مطالعه و بررسی نقش آموزه های اسلام و شیعه در تحکیم بنیان خانواده با ارائه الگو

خانواده واحد بنیادین جوامع انسانی است که در تاریخ تکامل حیات بشر با حفظ ویژگی ها وصفات جوهری اش متناسب با هر دوره تکامل یافته است.اسلام به عنوان آخرین و کاملترین دین الهی ، توجه ویژه ای به این نهاد مقدس داشته و تکالیف ، حقوق و کارکردهای عناصر آن را به دقت تعریف و مشخص کرده تا در مسیر الی الله بوده و بنیان جامعه را از انحراف ایمن سازد. این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای (اسنادی) و تحلیل محتوا با استناد به آموزه های دینی که در قرآن ، احادیث و روایات آمده ، با استفاده از چارچوب نظری کارکردگرایی ساختی پارسونز و تئوری ساختمان ذهنی پیر بوردیو نقش این آموزه ها در تحکیم بنیان خانواده مورد بررسی قرار می دهد. نتیجه بدست آمده گویای آن است که راه رهایی از بن بست های دوران جدید فقط و فقط ملکه ی ذهن ساختن این آموزه ها ، مفاهیم و معانی متعالی و کاربردی کردن آنها در جریان زندگی روزمره است تا به قول بوردیو این آموزه های مقدس جز ساختمان ذهنی ما بوده و کلیه اعمال ، رفتار و پندار ما را جهت دهند.

خانواده، ساختمان ذهنی، کارکردگرایی ساختاری، آموزه های دینی