نقش خصوصی سازی بر سالم‌سازی فرآورده‌های گیاهی، طبیعی و سنتی از مزرعه تا سفره

خصوصی سازی یک برنامه وسیعتر اصلاح اقتصادی و اجتماعی می باشد، مزایای خصوصی سازی هنگامی مشخص میگردد که اقتصاد کشور یک اقتصاد رقابتی و بازار سرمایه یک بازار مستقل و پویا باشد.دولت با ایجاد قوانین و رویه های مناسب به سمت جلوگیری از فساد و بی عدالتی به سوی کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت بستر سازی نماید.ایجاد دستگاه نظارتی در امر خصوصی سازی در جلوگیری از تبانی از دیگر وظایف نظارتی دولت است. خصوصی سازی و واگذاری شرکت هایی که تحت مالکیت دولت قرار دارند به سرمایه گذاران بخش خصوصی در برهه های مختلف زمانی اقتصاد ایران از مسایل مهم و دارای اهمیت بوده است، این فرآیند اولین بار در برنامه توسعه اقتصادی،اجتماعی وفرهنگی مورد توجه قرار گرفت که اهداف این طرح، کاهش حجم تصدی گری دولت در فعالیت های اقتصادی، ایجاد تعادل و استفاده از سرمایه های بخش خصوصی در اقتصاد کشور بود. در این تحقیق مقایسه دو طرح صورت گرفته تعدیل اقتصادی در دهه 70 با اصل 44 مورد مقایسه قرار میگیرند. خصوصی سازی این انگیزه را ایجاد می‌کند که یک محصول تغذیه ای از زمانی که به صورت بذر وجود دارد تا تولید محصول نهایی به خاطر حس رقابت و بقا به شرط سود بیشتر سالم سازی و جذب مشتری بیشتر را به عنوان مزیت رقابتی به حساب آورد. استفاده از کود ارگانیک، نیروی کارآزموده، تهیه بذر علمی تا تهیه محصول طبیعی و سالم به عنوان یک مزیت رقابتی به حساب آمده در بخش خصوصی میتواند پایه ریز نهادینه کردن سالم سازی مساوی است با سود بیشتر باشد. ارزیابی تاثیرات خصوصی سازی با استفاده از اندازه گیری شاخص های بورس در سالهای دهه 70 در بحث تعدیل اقتصادی و مقایسه آنها با قوانین اصل 44 قانون اساسی و خروجی های شاخص های حاصل از خصوصی سازی مبتنی بر اصل 44 و تاثیر روند سیاست ها بر پیشرفت و تراز تجاری محصولات غذایی و به تبع آن اقتصاد کشور از مهم ترین مباحث این تحقیق می باشد. فرهنگ در کشور نهادینه نمیشود مگر از درون جامعه و فرهنگ سازی از محیط های اجتمکاعی آغاز میگردد لذا در ایران با توجه به اقتصاد دولتی معمولا بخش فرهنگ به دولت اختصاص یافته بود که امروزه با توجه به مسایل اقتصادی پیش آمده و خصوصی سازی سازمانهای بزرگ میتوان چشم امید به فرهنگ سازی از نوع اقتصاد خصوصی بود. خدمت بخش لاینفک اقتصاد بخش خصوصی است و به وضوح این موضوع را درک نموده است که خدمت به مشتری در هر شرایطی شریان زندگی و شرط بقاست. حال اقتصاد دولتی با اتصال به جریان نقدی کشور و منابع مالی هیچ نگرانی به رضایتمندی مشتری ندارد.

فرهنگ، بخش خصوصی، سالم سازی مواد غذایی، اقتصاد پویا، اشتغال