عشایر جامعه ای با فعالیت اقتصادی به شمار می آیند که خصوصیاتی اجتماعی. فرهنگی و شیوه ی سکونت ویژه ای دارند. از نظر اقتصادی درآمد عشایر به دام و دامداری وابسته است. آنها برای بهره گیری از مراتع و امکانات زندگی از مکانی به مکان دیگر کوچ می کنند و به شیوه ی سنتی به دامداری می پردازند. نظام عشایری ایران به علت تحولات دهه ی گذشته دستخوش دگرگونی های فراوانی شده است. به همین اساس پژوهش حاضر با اتکای کامل به شیوه ی گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای به بررسی تحولات زندگی عشایری در ایران پرداخته است. نتایج پژوهش مشخص می کند که وضعیت اجتماعی و اقتصادی عشایر در دهه های اخیر و روند رو به افزایش مهاجرت ها و اسکان های بدون برنامه. عامل بسیاری از ناهنجاری های اقتصادی و اجتماعی در جامعه عشایر بوده است. همچنین ناکارآمد بودن نحوه معیشت فعلی عشایر ضرورت ارائه راهکار های عملی و الگوی سامان دهی مناسب با تکیه بر مطالعات اقتصادی و اجتماعی را آشکار می سازد. بنابراین سامان دهی عشایر باعث می شود منابع طبیعی هرچه بیشتر حفاظت شوند و از تخریب آنها جلوگیری به عمل آید.
کلید واژگان :زندگی، عشایر، ایران.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک