بررسی بافت فرسوده محله آسیاباد شهراهواز (با تاکید بر ویژگیهای کالبدی)

اکثر شهرهای کشور که از بافت تاریخی برخوردار است، دارای بافت فرسوده نیز می باشد و این بافت فرسوده خود نشان دهنده قدمت تاریخی شهر در ادوار مختلف و شناسنامه شهر است. بافتهای فرسوده در سه دسته می توان مورد بررسی قرار داد: الف - بافت های میراث فرهنگی ب- بافت های فاقد میراث فرهنگی ج - بافت های حاشیه ای ( سکونتگاه های غیر رسمی ). بافت فرسوده از هر گونه که باشد، چالشی است در حیات شهر، و آنچه در بافت فرسوده رها شده می ماند، تنها در همان بافت رسوب نمی کند، به همه شهر بازتاب می دهد و از آن فراتر بر منظر شهر می نشیند. محله آسیاباد که یکی از محلات مرکزی و قدیمی شهر اهواز می باشد، این محله دارای بافت تقریباً منظم و از نظر شکل تقریباً شطرنجی است مساحت این محله حدود 49 هکتار و دارای 35 بلوک می باشد و فاقد بافت میراث فرهنگی است. هدف از این پژوهش شناسایی بافت های فرسوده در این محله، ارائه راه حل جهت برطرف کردن مشکلات ناشی از فرسودگی آنها، میزان مشارکت مردم محله در بازسازی، نوسازی و بهسازی این بافت، مشکلات محله و نوع دسترسی به خدما ت در محله ( با تاکید بر ویژگی های کالبدی محله ) می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی – تحلیلی است که جمع آوری داده ها به شیوه اسنادی و میدانی (مشاهده، پرسشنامه) انجام می گیرد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار هایSpss وArc GIS می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد بافت موجود بویژه در زمینه ی شبکه معابر، دسترسی ها، کیفیت ابنیه، فضای سبز عمومی و خصوصی و همچنین مشکلات دفع آبهای سطحی، فاضلاب و جمع آوری بموقع زباله معضلاتی را بوجود آورده که نیازمند، طرح های ساماندهی ویژه ای است که - مشارکت مردمی و همکاری سازمان هایی چون شهرداری و سازمان مسکن و شهرسازی و سایر ارگان های مرتبط با شهر را می طلبد.

بافت فرسوده، مشارکت، شهر اهواز، محله آسیاباد، کالبد